Could you be there?

Onderwerp: Could you be there? vr nov 14, 2014 11:18 pm

Sick and tired, i stand alone

Zachtjes kraakten de struiken, de wind blies enkele blaadjes weg. Het was niet koud voor deze periode van het jaar. Alleen de wind verpestte het een beetje, zonder die wind kon het een prima zomerdag zijn. De koude wind sneed bijna in je huid. Maar alsnog waren er aardig wat actieve pokémon in het gebied. Veel grass-types vooral. Wat zij hier dan deed, wist ze ook niet precies. Al vroeg had ze het gebied van haar guild verlaten. Niemand wist er iets van, maar het was gewoonlijk dat ze eens een periode verdween – natuurlijk niet langer dan een dag, om vervolgens weer vrolijk terug te komen. Vandaag was ook weer zo een dag geweest, waarbij de het gebied verlaten had om eens een nieuwe plek te gaan onderzoeken. Enkele berrystruiken stonden zonder berries, al was dat natuurlijk logisch in deze tijd van het jaar. Aan andere berrystruiken hingen wel weer enkele berries, maar die zagen er niet zo goed uit als in de zomer. Dan waren ze niet alleen heel handig en gezond, maar ook heel lekker. De Vaporeon ging eventjes zitten en observeerde in alle rust het gebied, maar ze kon gewoon geen logica vinden in de dungeons. Het gevaarlijke van de dungeons was dat ze altijd konden veranderen. Het ene moment dacht je het gevonden te hebben, maar dan was de dungeon ineens veranderd, waardoor je vreselijk verdwalen kon. De blauwe pokémon zuchtte eventjes en ging weer staan, om haar gebruikelijke houding aan te nemen. Ze straalde zelfvertrouwen uit, wat ze dan ook zeer belangrijk vond. Haar uitstraling was haar reputatie en die moest ze hoog houden, vooral nu ze een eigen guild had.

JACKLES ♥

Onderwerp: Re: Could you be there? za nov 15, 2014 10:48 am

I'm my own leader.

Zoals altijd dwaalde de rode pokémon maar ergens rond. Hij had niet meteen een huis of een woning, hij overnacht op een plek die hij die dag kon vinden. Als zijn overnachtplek goed was kon het zijn dat hij er wat langer bleef, maar nooit langer dan een week. Andere pokémon zouden dan weten waar hij zich bevond, en hij wou niet dat de verkeerde hem konden vinden. Hannibal had wel gehoord van Guilds, maar het was echt niks voor hem. Het was niet...iets waar hij zou tussen passen, ondanks het op zo'n plaats vast wel veiliger moest zijn dan gewoon in de dungeons, maar hij zocht het gevaar graag op. Hij kreeg er een kick van.
Behendig sprong hij weer naar een andere boom, één die deze keer verder weg stond. Om ervoor te zorgen dat hij er zeker ging geraken verschenen de kleine vleugels op zijn rug en zonder enige moeiten kwam hij op de tak terecht. Hannibal ging op de tak recht staan zodat hij zo een vrij goed uitzicht had over de omgeving. Er stonden nog steeds veel bomen in de weg die het zichtveld hinderde maar hij kon net wat meer zien dan van op de grond. Het eerste wat hem meteen op viel was het blauwe figuur niet ver van hem vandaan. Een Vaporeon als hij zich niet vergiste. Zonder er verder nog over te twijfelen zetten hij zich met veel kracht af tegen de tak en aan hoge snelheid ging hij op de kleinere pokémon af. Hannibal kwam op beide poten weer terecht op de grond, iets voor de onbekende. 'Wat hebben we hier,' begon hij terwijl dat hij zijn rug weer volledig strekte en zijn hoofd wat omhoog hield. 'Horen jullie niet bij het water te zitten?' ging hij verder terwijl dat hij zijn armen over elkaar heen sloeg.

robb stark

Onderwerp: Re: Could you be there? za nov 15, 2014 11:49 am

Sick and tired, i stand alone

De Vaporeon keek op toen ze enkele harde geluiden van boven hoorden, maar straalde niet bepaald angst uit. Interesse, dat wel ja, want een kleine Pidgey kon niet zo een geluid maken. Ze bleef nog eventjes nieuwsgierig kijken. Een rode flits kwam op haar af. Een niet zo kleine, rode flits. Meteen zette ze zich automatisch wat in een verdedigingshouding, maar de flits kwam netjes voor haar te staan. Ze keek hem eventjes onderzoekend aan. Het was een grote pokémon, stukken groter dan haar, met krachtige scharen als poten. Hij was vast niet zwak. Azula keek eventjes naar de grond, toen ze doorhad dat ze al een tijdje naar boven zat te kijken. 'Wat hebben we hier,' sprak de pokémon toen, waarschijnlijk als openingszin. 'Horen jullie niet bij het water te zitten?' vroeg hij vervolgens en de pokémon draaide even haar staart rondom haar poten. “Dat heb je goed gezien,” knikte ze toen, met een kleine grijns. Ze keek hem eventjes aan. “Jij zit hier goed, right Scizor?” Vervolgens bewoog ze de lange staart weer naar achteren, om zich iets groter te kunnen maken. Met die staart om haar poten leek ze net een of ander zielig scharminkel. Ze haalde eventjes diep adem. “Je maakte aardig wat geluid, Scizor, dat zal vast niet altijd handig zijn,” sprak ze vervolgens. Ze richtte haar donkerblauwe ogen op zijn grote, rode scharen. “En wat doe je daarmee? Je kan er vast en zeker aardig wat schade mee veroorzaken, aan pokémon en bos,” sprak ze vervolgens, haar blik stond aardig serieus, maar een kleine grijns sierde haar gelaat. Ze bewoog eventjes haar oren naar achteren, om alle geluiden om haar heen op te vangen. Naast vogelpokémon was er echter weinig te horen.

JACKLES ♥

Onderwerp: Re: Could you be there? zo nov 16, 2014 2:01 pm

I'm my own leader.

De rode scizor keek de vaporeon rustig aan. Hij zat inderdaad goed daar tussen de bossen, maar hij vond iedere plek wel oké. Bomen waren altijd handig als hij zich snel wilde verplaatsen of wanneer hij iemand was schaduwen, maar iedere omgeving had zijn eigen mogelijkheden. Je moest alleen weten hoe dat je ze moest gebruiken. 'Ik zit zogoed als overal wel goed.' gaf hij dan ook als reactie.
Hannibal hield zijn kop een tikkeltje scheef toen dat het blauwe ding begon over het feit dat hij veel lawaai maakten, pas nadien was er een zachte lach te horen. Hij schudde zijn hoofd terwijl dat hij de Vaporeon aan keek. 'Ten eerste mag je me aanspreken met Hannibal,' begon hij. Ergens vond hij het altijd lastig wanneer een pokémon hem niet met zijn naam aan sprak. Als je werd aangesproken met de naam van je soort klonk het veel te algemeen. 'Ten tweede maak ik enkel veel lawaai als het me niet uit maakt. Ik kan gerust stil zijn.' zei hij rustig. Zij poten sloeg hij ondertussen over elkaar terwijl dat de andere ook verder sprak. Ze had het over zijn scharen en wat hij ermee kon doen. Nonchalant haalde hij zijn schouders even kort op. 'Daar kan ik ze inderdaad goed voor gebruiken.' hij deed het ook. Het bos en de wereld viel niet meteen onder zijn doelwitten, maar als een andere pokémon in zijn weg liep dan zou hij zich niet inhouden. De rode scharen waren een perfect wapen, en hij maakten daar zeker gebruik van.

robb stark

[/quote]

Onderwerp: Re: Could you be there? zo nov 16, 2014 3:06 pm

Sick and tired, i stand alone

Het gesprek ging over de plekken waar ze zich bevonden. 'Ik zit zogoed als overal wel goed.' Sprak de pokémon en langzaam knikte de Vaporeon. Ja, net als haar dus. Ze keek eventjes naar het bos om zich heen. “Ik zou me niet kunnen voorstellen om op één plek te leven,” mompelde ze toen, met een kleine frons. Nee, dan zou ze zich dood gaan vervelen. Azula zuchtte eventjes. Nee, ze was blij zoals alles was. Ze kon gaan en staan waar ze wilde.
Vervolgend draaide het gesprek uit op een heel ander onderwerp. Hij vertelde dat ze hem mocht aanspreken met zijn echte naam, Hannibal. Ze knikte langzaam en sloeg de pokémon met zijn uiterlijk op in haar geheugen. “Naja, mij mag je aanspreken met Azula, je mag ook zelf weten of je dat doet of niet,” sprak ze vervolgens met een kleine grijns. Ja, het interesseerde haar nooit echt iets. Je mocht haar noemen zoals je wilde, zolang je maar een reden ervoor had. Haar donkerblauwe ogen keken hem eventjes onderzoekend aan, toen hij het volgende zei. 'Ten tweede maak ik enkel veel lawaai als het me niet uit maakt. Ik kan gerust stil zijn.' De mannelijke pokémon sprak het rustig uit. “Aha, interessant,” sprak ze toen, opnieuw met een kleine grijns. Ze had ook nog nooit een stille Charizard gezien, maar die was natuurlijk een stukje groter dan deze pokémon. Niet heel veel groter voor de rest. “En waarvoor gebruik je het dan, dat je stil kan zijn?” vroeg ze vervolgens, op een geïnteresseerde toon. Vervolgens sprak de Vaporeon uit dat hij die scharen vast goed gebruiken kon. 'Daar kan ik ze inderdaad goed voor gebruiken.' Sprak hij vervolgens. Ze stond op en schudde zich uit. Met kleine stapjes liep de pokémon richting een struik en haalde ze er twee berries uit. “Hier, heb je honger?” vroeg ze met een grijns en ze sloeg met haar staart een Oran berry naar de pokémon en pakte zelf een Pecha berry.

JACKLES ♥